شهادت امام محمد باقر(ع)

قال الصادق(ع)

پدرم به من فرمود: ای جعفر! فلان مقدارازدارایی ام رابرایم وقف کن تا گریه کنندگان درمنا و

درایام منا ده سال برمن بگریند.        (بحار الانوار –ج 46-ص 220)

مقام معظم رهبری (دامت براکاته)

شهادت امام باقر(علیه السلام) که یک شهادت دارای پیام بود، لذاخودامام باقروصیت کردکه بعدازاوتا

ده سال درمنا به مناسبت این رحلت ، یادبود برپاشود .درمیان ائمه ی ما این بی سابقه است، بی نظیراست،

یاد امام باقر،یعنی یاد سربرآوردن حیات دوباره ی جریان اصیل اسلامی درمقابله ی با تحریفها ومسخهائی که

انجام گرفته بود. (4/9/1388)

مناظره

عبدلله بن نافع که ازخوارج بودمی گفت: اگرمی دانستم که در شرق وغرب زمین کسی هست که بامن بحث کندوبگویدعلی بن ابی طالب  اهل نهروان رابه حق کشت وبرآن ظلم نکرد،من سواربرشتران پیش اومیرفتم تابامن مخاصمه کند.به اوگفتند:حتی درمیان اولادعلی هم کسی رانمی شناسی؟!گفت: مگردرمیان اولادعلی عالمی وجوددارد؟! گفتند: این اولین نادانی توست که فکرمیکنی اولادعلی ازعالم ودانشمندخالی است.گفت: امروزعالم اولادعلی کیست ؟ گفتند: محمدبن علی بن الحسین (ع) ،عبدالله با بزرگان خوارج به مدینه آمد واز امام باقر (ع) اجازه خواست ،به امام عرض کردند:عبدالله بن نافع اجازه ملاقات می خواهد فرمود"او با من چه کار دارد ،با آنکه در بامداد وشامگاه از من وپدرم بیزاری می کند ابو بصیر گفت :یابن رسول الله (ص) او می گوید :اگر درشرق وغرب زمین کسی یافت بشود که بگوید :علی بن ابی طالب اهل نهروان را به ناحق نکشت من پیش اورفته وبا او محاجه می کنم .امام فرمود: برای مناظره پیش من آمده است ؟ ابو بصیر گفت : آری .امام به غلامش فرمود :برو بارش را پایین بیاور و بگو فردا به ملاقات من بیاید .عبدالله ابن نافع فردا با بزرگان خواج آمد ، امام باقر صلوات الله علیه همه فرزندان مهاجر وانصار را جمع کرد وپیش آنها آمد، وجود مبارکش مانند قرص  قمر نورانی بود ،آن حضرت خدا را حمد وثنا کرد وبر رسولش صلوات فرستاد وفرمود حمد خدا را که ما را به نوبتش گرامی داشت و به ولایت مخصوص فرمود .ای فرزندان مهاجر وانصار هر که منقبتی وفضیلتی از علی بن ابی طالب صلوات الله علیه میداند بگوید .آنها بپا خاسته وآنچه می دانستند گفتند .عبدالله بن نافع خارجی گفت :من هم این مناقب را می دانم ولی علی (نعوذ بالله) وقتی که جریان حکمین را قبول کرد کافر شد! در همین وقت روایت خیبر را خواندند که رسول الله (ص) در حق علی (ع) فرمود " لا عطین الرایه غدا رجلا یحب الله ورسوله کرار غیر فرار لا یرجع حتی یفتح الله علی یدیه ".به خدا سوگند پرچم را فردا به دست کسی می سپارم که خدا وپیامبر را دوست دارد و خدا وپیامبر نیز اورا دوست دارند ، پی درپی به دشمن حمله می کند وهیچگاه از برابر آنها نمی گریزد واز این میدان باز نخواهد گشت ،مگر اینکه خدا به دست او پیروزی را نصیب مسلمانان می کند .امام (ع)به عبدالله فرمود :درباره این حدیث چه می گویی ؟گفت راست  است وشکی در آن نیست ولکن علی بعدا کافر شد (نعوذ بالله ) امام فرمود :مادرت به عزایت بنشیند بگو ببینم روزی که  خدا  علی را دوست داشت می دانست که اهل نهروان را خواهد کشت یا نه ؟ اگر بگویی: نه کافر شده ای .گفت : می دانست .فرمود :آیا او را بر این دوست می داشت که به طاعت عمل کند یا به معصیت او ؟گفت نه ،عمل کند به طاعت او .امام فرمود :پس برخیز در حالی که مغلوب شده ای .عبدالله برخاست و می گفت : "تا رشته سپید بامداد از رشته سیاه (شب ) بر شما نمودار شود "خدا بهتر میداندرسالتش را کجا قرار دهد .                                                                                                                                                                                                       (روضه کافی : ص 349 حدیث 548)

شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد .روابط عمومی شهرداری منطقه چهار.